Decyzja zasadnicza jest pierwszym krokiem w celu efektywnego zabezpieczenia interesu publicznego pod względem polityki państwa w obszarze jądrowym, a także celów wynikających z polityki energetycznej oraz bezpieczeństwa energetycznego państwa.
Ustawa o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących wskazuje na obowiązek uzyskania decyzji zasadniczej przez podmioty dokonujące inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej.
Decyzja zasadnicza:
I.określa dozwolone parametry inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej;
II.uprawnia do ubiegania się o uzyskanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej;
III.uprawnia do ubiegania się o uzyskanie innych decyzji niezbędnych do przygotowania, realizacji i użytkowania inwestycji w zakresie obiektu energetyki jądrowej.
Inwestorem ubiegającym się o wydanie decyzji zasadniczej może być jedynie podmiot posiadający siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim EFTA lub państwie członkowskim OECD. Uprawniony inwestor, składając wniosek do ministra właściwego ds. energii, może wnosić o wydanie decyzji zasadniczej dla jednego lub kilku obiektów energetyki jądrowej, o ile są one ze sobą powiązane.
Wraz z wnioskiem, inwestor zobligowany jest do przedłożenia wymaganych dokumentów oraz do uiszczenia opłaty. Minister właściwy ds. energii wydaje decyzję zasadniczą lub odmawia jej wydania, biorąc pod uwagę interes publiczny.
Decyzja zasadnicza pozwala, w terminie 10 lat od jej wydania, na złożenie wniosku o ustalenie lokalizacji elektrowni jądrowej. W przypadku braku złożenia przedmiotowego wniosku dochodzi do wygaśnięcia decyzji zasadniczej oraz konieczności ponownego złożenia wniosku o jej wydanie.
Jesteście zainteresowani powyższym tematem?
Zapraszamy do kontaktu.
KONTAKT
dr Marek Grzywacz, Partner
marek.grzywacz@ngllegal.com